Noot van de redactie: De reis van geloof in God die de christelijke Beibei ondernam was zwaar. Ze werd twee keer gearresteerd door de CCP-politie en moest verschillende keren het huis verlaten. Haar vreselijke ervaringen zijn opgetekend in haar dagboek, dat ons haar bewonderenswaardige inspanningen toont om haar religieuze vrijheid te verdedigen. Terwijl de CCP begint aan een nieuw rondje doelwitten voor arrestatie selecteren, begint zij aan een onvergetelijke ontsnapping …

16 augustus 2017 – gearresteerd door de politie, en het begin van nieuwe ontsnapping

Iets na tweeën deze middag haalde ik buiten de was af toen ik opkeek en een politiewagen zag die net naast mijn huis geparkeerd stond. Ik was onmiddellijk gealarmeerd: kwamen ze me weer arresteren? Ik sloop stilletjes de kleine keuken aan de buitenkant van het huis in en hield hen door een kier in de deur in de gaten. Ik zag drie mensen uit de auto stappen en recht op mijn huis toelopen; één in politie-uniform, één in burger en de vrouwelijke veiligheidsmanager van het plaatselijke politiekantoor.

“Zijn ze werkelijk hier om me opnieuw te arresteren?” Mijn gedachten stopten even en mijn hart klopte in mijn keel. Voordat ze me ontdekten, rende ik snel het pad achter het huis af en terwijl ik rende, bad ik constant tot God. Gelukkig stond de deur bij een familielid open, dus rende ik haar tuin in en groette haar eenvoudig. Ze stak haar hoofd uit het raam, keek naar buiten en deed de deur in paniek dicht.

Ongeveer een uur later ging mijn familielid naar mijn huis en zag dat de politie weg was. Dus ik haastte me naar huis, maar net toen ik bij de deur aankwam pakte mijn buurvrouw me vast, keek links en rechts of er niemand toekeek, en fluisterde toen in mijn oor: “Drie mensen van de politie kwam net naar je huis om jou te zoeken. Ze schreeuwden je naam toen ze op je deur klopten. Toen ze zagen dat je niet thuis was, kwamen ze bij mij thuis vragen stellen. Ik heb niet gezegd dat je thuis was. Je moet voorzichtig zijn.” Het nieuws maakte me zowel angstig als boos, omdat ik me herinnerde hoe ik twee keer werd gearresteerd voor mijn geloof in God, en ook meerdere keren mijn huis had moeten verlaten. Nu komen ze me nog steeds constant ‘bezoeken’. Ze stoppen echt nooit! Ik bedankte mijn buurvrouw, ging toen naar binnen en sloot haastig de deur.

Rond vier uur 's middags hoorde ik buiten een autodeur dichtslaan, dus opende ik voorzichtig de deur op een kiertje en keek naar buiten. Ik zag dezelfde man in het politie-uniform uit de auto stappen. “De politie is hier weer!” Ik deed snel de deur dicht, zat ineengedoken in de hoek en luisterde aandachtig naar wat er buiten gebeurde. Ik had gedacht dat de politie vandaag niet terug zou komen nadat ze me 's morgens niet hadden gevonden. Ik had niet verwacht dat ze zo snel terug zouden zijn. Het leek erop dat ze niet zouden stoppen voordat ze me hadden gearresteerd! Ik zat vast in het huis en als de politie de deur opentrapte zou ik niet kunnen ontsnappen. Hoe meer ik erover nadacht, hoe banger ik me voelde.

In mijn paniek knielde ik neer in de hoek van mijn kamer en bad tot God: “God! Ik ben nu heel nerveus en ik weet niet wat te doen. God! Alsjeblieft, leid me en bescherm me.” Na dit gebed dacht ik aan Gods woorden: “Wie overleeft behalve door de woorden in mijn mond? Wie ligt er niet onder mijn waakzaam oog? Terwijl ik overal op aarde mijn nieuwe werk ten uitvoer breng, wie is er ooit in staat geweest er aan te ontsnappen? Zou het kunnen dat de bergen in staat zijn het te ontwijken door middel van hun hoogte? Zou het kunnen dat de wateren, door hun enorme uitgestrektheid in staat zijn het af te weren? In mijn plan heb ik nooit gemakkelijk iets laten gaan, en daarom is er nooit een individu geweest, of een ding, dat buiten mijn handbereik kon komen.” In een flits gaven Gods woorden me een inzicht. “Dat is juist! Is niet alles onderdeel van Gods orkestraties en arrangementen?” De CCP-politie is ook in Gods hand. Zonder Gods toestemming zouden ze me nooit kunnen arresteren en als ik word gearresteerd, zou ik absoluut God niet kunnen verraden. Ik moest standvastig blijven en getuigen voor God! Toen ik me deze dingen herinnerde, voelde ik me veel rustiger.

De politie buiten klopte dringend, maar ik maakte geen geluid. Na een tijdje hoorde ik het geluid van voetstappen in de richting van het huis van mijn buurvrouw gaan en na ongeveer 10 minuten hoorde ik het geluid van een motor. Ze gingen weg. Het leek alsof ze geen informatie konden krijgen en ik kon niet nalaten om God in mijn hart te danken.

Ik wist dat ik niet thuis kon blijven, dus pakte ik wat kleren uit mijn kast en propte ze in een tas. Op dat moment kwam mijn echtgenoot thuis. Toen ik hem vertelde over het bezoek van de politie, betrok zijn gezicht toen hij zei: “De politie ging ook net naar het huis van mijn oudere broer (een andere christen). Het lijkt erop dat dit een gecoördineerde actie is.” Toen ik dat hoorde, werd ik nog nerveuzer. Ze waren er niet in geslaagd me te arresteren, dus ze zouden hoogstwaarschijnlijk terugkomen. Ik wist dat ik moest ontsnappen.

Rond vijf uur verliet ik met tegenzin het huis. Ik deed al de huishoudelijk taken, zodat mijn echtgenoot een warme maaltijd kon eten als hij thuiskwam van zijn werk. Maar nu ik weg was, kon ik niet zorgen voor het huishouden of werken op de boerderij, en ik wist niet wanneer ik terug zou kunnen komen. Een perfect goed leven werd geruïneerd door de CCP. Ze zeggen dat we vrijheid van godsdienst hebben, maar wanneer hebben we dat ooit gehad? Omdat ik in God geloofde en het evangelie predikte, was ik in hun ogen een gruwelijke misdadiger. De vorige keer dat ik werd gearresteerd, werd ik ondervraagd en bijna doodgemarteld. Nadat ik was vrijgelaten, kwam de politie vaak om me te controleren. Ik ben al meerdere keren gedwongen om het huis te verlaten en ik weet niet hoe lang ik me deze keer moet verbergen …

Ik kon enkel bidden tot God en om geloof en kracht vragen. Ik dacht aan Gods woorden: “De grote rode draak vervolgt God en is de vijand van God. In dit land zijn zij die in God geloven dus onderworpen aan vernedering en vervolging. Daarom worden deze woorden in jullie groep mensen de realiteit. Aangezien het werk wordt uitgevoerd in een land dat tegen God is, wordt al Zijn werk buitensporig tegengewerkt en veel van Zijn woorden kunnen niet op tijd tot stand worden gebracht. Derhalve worden mensen gelouterd vanwege de woorden van God. Dit is ook een onderdeel van het lijden. Het is bijzonder zwaar voor God om Zijn werk te volbrengen in het land van de grote rode draak, maar het is door deze moeite dat God een fase van Zijn werk doet om Zijn wijsheid en wonderbaarlijke daden openbaar te maken. God grijpt deze gelegenheid aan om deze groep mensen compleet te maken.” Gods woorden deden me begrijpen dat de CCP de belichaming is van de grote rode draak. Het is een vijand van God en verafschuwt de waarheid en God meer dan wie dan ook. Daarom worden ook wij die in God geloven veracht en wordt het ons nooit toegestaan om God te volgen, God te aanbidden of het juiste levenspad te bewandelen. Uiterlijk houden ze de schijn op van godsdienstvrijheid, maar in werkelijkheid vallen ze hen die in God geloven kwaadaardig aan, en houden hen zelfs in de gaten, plaatsen hen onder huisarrest, of arresteren en vervolgen hen. Dit alles om te voorkomen dat we in God zouden geloven, om ons alleen hen te laten gehoorzamen en ons tot slaaf maken en vernietigen. Degenen die weigeren ervoor te buigen wacht enkel de dood. Maar Gods wijsheid is hoger dan die van de hemelen, dus in de arrestatie en vervolging door de CCP kon ik duidelijk het ware, Godhatende gezicht van de CCP-regering zien, en daarom kon ik haar verafschuwen en haar uit de grond van mijn hart verraden. Tegelijkertijd zag ik door mijn ervaring het gezag van Gods woorden en Gods wonderbaarlijke werken, die mijn geloof in God nog vergrootten. Dat ik vandaag kon ontsnappen aan arrestatie door de CCP is Gods verborgen bescherming van mij. Ik begrijp dat, hoe woest de CCP ook mag worden, ze nog steeds in Gods handen zijn. God is aan mijn zijde en ik kan op Hem vertrouwen. Het begrip van deze dingen troostte me en ik voelde me niet langer zo zwak. Naarmate ik verder ga, zal ik op God vertrouwen.

12 september 2017 – Een hinderlaag van de politie, eindeloos wachten om naar huis terug te keren

Ik kwam vandaag mijn echtgenoot tegen op de weg. Hij zei tegen mij: “Je kunt nu niet uit je schuilplaats komen en je kunt niet naar huis komen.” Angstig vroeg ik: “Waarom? Is de politie teruggekomen?”

Mijn echtgenoot zei woedend: “Het is veel erger dan dat! Ze kunnen je niet vinden, dus wachten ze net buiten ons huis om je te vangen. Dat is wat de buurvrouw me heeft verteld. Ze zei dat ze op een avond ons huis passeerde, toen plotseling een man tevoorschijn sprong, met een zaklantaarn in haar gezicht scheen en haar naam vroeg. Hij liet haar pas gaan toen ze hem vertelde dat ze terugkwam van de dokter. Een andere buurvrouw kwam om middernacht thuis van een avondje pokeren en zag een politieauto die naast ons huis op de weg geparkeerd stond. Toen ik dat allemaal hoorde, begon ik op te letten of ik politie zag. Net na middernacht ging ik op de tast naar het raam en keek door een spleet in de gordijnen; onder de straatlantaarn op de weg zag ik duidelijk een man die recht naar het huis staarde! Ze komen om acht uur 's avonds en blijven tot vier uur ‘s ochtends. Ze houden ons huis al meer dan 20 dagen in de gaten!”

Ik was woedend toen ik hoorde wat mijn man zei. De politie kon me niet vinden, dus nu wachtten ze me op in een hinderlaag. Zulke behandeling valt meestal enkel de zwaarste criminelen te beurt! Christenen geloven in God, overtreden nooit de wet en plegen geen misdaden, maar de CCP arresteert en vervolgt hen, dwingt ze op brute wijze tot bekentenissen en martelt hen wreed. Dat is erger dan hoe ze moordenaars, brandstichters en seriemoordenaars behandelen die onuitsprekelijke overtredingen begaan! Ze besteden eindeloos veel mankracht en middelen om ons te dwingen ons geloof op te geven, en ze dreigen zelfs om iedereen die gelooft in God te arresteren en het geloof te verbannen! De CCP is door en door slecht!

God zegt: “Al die tijd heeft Satan aan de mens gewerkt, in de ijdele hoop de mensheid op te slokken en daardoor God de wereld te laten vernietigen en Zijn getuigenis te verliezen.” “In het hele universum en de grenzeloze uitgestrektheid van het uitspansel, brengen, te midden van alle dingen in hemel en op aarde, de ontelbare dingen op aarde en de ontelbare dingen in de hemel, al hun kracht samen omwille van het laatste stadium van mijn werk. Jullie willen toch geen toeschouwers blijven aan de zijlijn, gedreven door de troepen van Satan?”

Welsprekend en precies onthullen Gods woorden de kwaadaardige essentie van de CCP en de samenzwering die erachter zit. De CCP vervolgt en valt godsdienstig geloof aan en probeert zowel ons lichaam als onze geest te breken in een vergeefse poging om ons te onderwerpen aan haar tirannieke misbruik, opdat we God verraden en ons getuigenis verliezen. Ze weten dat ze ernstige zonden begaan, en dat ze op een dag Gods rechtvaardige straf zullen ontvangen, en zullen worden vernietigd door God, maar ze kunnen niet toestaan dat God mensen redt en voor zich wint, dus willen ze ons mee naar de hel sleuren en ons onze kans op redding volledig laten verliezen. Ze hebben het hart van de duivel, en zijn door en door boosaardig! De confrontatie tussen de CCP en God is een spiritueel gevecht, een strijd tussen goed en kwaad. Als christen kan ik mezelf niet laten vermorzelen door de boze machten van Satan. Ik zweer dat ik de naam van God zal behouden, van God zal getuigen, en mijn ware handelingen zal gebruiken om Satan te vernederen en God te verheerlijken!

Sinds ik vertrok, is het lang geleden dat ik naar huis ben teruggekeerd. Vanaf het huis dat ik huur ben ik misschien met de fiets in slecht 5-6 minuten thuis, maar de CCP-politie probeert me te arresteren en dus kan ik mijn gezicht niet laten zien. Zo dichtbij, maar zo ver weg dat het onbereikbaar is. Ik ben al meerdere keren de weg langs mijn huis gepasseerd en kon zelfs mijn huis zien, maar ik kon alleen maar vanaf een afstand kijken, en dan de tranen in stilte wegvegen en wegrijden.

Mijn echtgenoot is meer dan 60 jaar oud. Zijn gezondheid is niet meer wat ze ooit was. Elke dag als hij na het werk thuiskomt, is hij uitgeput. Maar nu kan hij zelfs geen warme maaltijd eten, en er is ook niemand thuis om met hem te praten. Hij is helemaal alleen thuis. Vooral die gedachte maakt me bezorgd om mijn echtgenoot. Het enige dat ik kan doen is wat eten koken en het zijn werkplek binnensmokkelen. Soms kijk ik hoe mijn echtgenoot naar huis loopt, sta ik verdoofd achter hem en kijk ik hoe hij in de verte verdwijnt. Ik wil echt naar huis …

Ik voel altijd afgunst als ik andere gezinnen samen zie, jong en oud, die gelukkig samen eten en praten. Soms denk ik: “Ik ben oud, de martelingen die ik heb ondergaan van de CCP hebben mijn lichaam kapotgemaakt, ik weet niet hoe lang ik nog te leven heb, en ik wil gewoon een rustig plekje hebben waar ik in God kan geloven. Hoelang zal ik nog moeten wachten voor die wens wordt ingewilligd? Zal er ooit een einde komen aan mijn dagen van rondzwerven?” Ik weet dat ik zwak ben op zulke momenten, en dus keerde ik me tot God, en bad: “God! Ik voel me zeer zwak en ik heb heimwee, maar de politie zal me arresteren en daarom durf ik niet teruggaan. God! Alleen u kunt me leiden en helpen. Ik verzoek u om vertrouwen en kracht.”

Ik las Gods woorden: “Ik denk dat de tijd is gekomen dat wij Gods liefde terug moeten betalen. Hoewel we bloot staan aan een grote hoeveelheid spot, laster en vervolging omdat wij het pad van het geloof in God volgen, geloof ik dat dit betekenisvol is. Het is eervol, niet iets om je voor te schamen en hoe dan ook, de zegeningen die we ontvangen zijn allesbehalve schamel.” “Het huidige lijden geeft alleen maar aan hoe groot je zegeningen in de toekomst zullen zijn: niet in woorden uit te drukken. Je weet niet hoe groot de zegeningen zijn die je zult krijgen, je kunt je er zelfs geen voorstelling van maken. Vandaag worden ze werkelijkheid, volkomen werkelijkheid! Die is niet meer zo ver weg, zie je dat? Die zit tot het laatste kleine beetje aan toe in mij en hoe stralend ligt die voor je! Veeg je tranen af, voel geen pijn en verdriet, ik houd alles in mijn handen en mijn doel is jullie spoedig tot overwinnaars te maken en met mij in glorie te leiden. Je moet dankbaar zijn en lofprijzen voor alles wat je overkomt, en dat zal mijn hart beslist voldoening schenken.”

Weer waren het Gods woorden die het verdriet in mijn hart kalmeerden en me Gods wil deden begrijpen. Mijn lijden heeft nu waarde en is zinvol. Ik word vervolgd vanwege rechtschapenheid, het meest eervolle wat mogelijk is, datgene dat het meest door God gezegend is en iets eerbaars voor mij. Maar omdat ik een thuis had waar ik niet naar terug kon vanwege de CCP, voelde ik me negatief en zwak. Het lijden voelde ondraaglijk aan. Ik herinnerde me dat in het begin, de Heer Jezus werd gekruisigd om ons te redden. Gods heilige, onschuldige vlees leed enorm veel pijn, maar de Heer Jezus klaagde nooit; Hij deed dit alles om de mensheid uiteindelijk terug te nemen van Satan. Tegenwoordig werkt de Christus van de laatste dagen in het atheïstische China en ervaart hij allerlei vormen van vervolging en lijden, zodat hij uiteindelijk een groep overwinnaars kan verwerven. Toen ik nadacht over Gods liefde voor ons, keek ik opnieuw naar mijn gedrag en voelde me ongelooflijk beschaamd. Zonder de ervaring van deze omgeving zou ik de essentie van de boosaardige reactie van de CCP niet duidelijk kunnen zien, zou mijn geloof in God niet toenemen en zou ik niet beseffen dat God mild en beminnelijk is. Dit soort omgeving is zeer gunstig voor mijn groei in het leven! Ik was niet langer verdrietig omdat ik me niet weer bij mijn familie kon voegen. Ik wil alleen deze omgeving ervaren die door God op dit pad is gezet en, hoe moeilijk het ook is, God tot het einde volgen.

26 augustus 2018 – De politie doorzoekt mijn huis, de verschrikkelijke nachtmerrie gaat voort

Een paar dagen geleden zag ik mijn echtgenoot en hoorde ik onheilspellend nieuws!

Op 20 augustus kon de CCP-politie niet langer wachten. In burgerkleding en zonder documenten te tonen, drongen ze met geweld mijn huis binnen om het te doorzoeken. Ze doorzochten alle kamers en kasten, en gooiden alles omver, als een olifant in een porseleinkast! Ik bedacht me hoe de politie dit jaar, om mij te vangen, naar mijn deur was gekomen om te controleren, in een hinderlaag wachtte en zelfs met geweld mijn huis doorzocht. Ze deden echt alles wat ze konden bedenken! Bovendien was mijn man enkele jaren geleden ontslagen uit zijn baan vanwege mijn geloof in God. Geloven in God onder de macht van de CCP is erg moeilijk!

De laatste paar dagen, sinds ik het nieuws van dat incident heb gehoord, ben ik bang geweest. Als ik 's nachts buiten een piepend geluid hoor, ga ik snel rechtop zitten, en soms durf ik niet opnieuw te gaan slapen uit angst dat ik opnieuw door de CCP wordt opgepakt en gruwelijk gemarteld. Ik word vaak midden in de nacht wakker van schrik als ik me de vreselijke scènes uit mijn arrestaties uit het verleden herinner: de sombere verhoorkamer, de sinistere glimlachen, de bloederige martelinstrumenten … Ik kon niet lopen, dus kroop ik op mijn knieën over de grond terwijl het duivelse gelach achter me klonk; ik werd de trap af gesleurd terwijl mijn hoofd tegen elke trede sloeg en speeksel uit mijn mond schuimde. Ronde na ronde van ondervragingen, gedwongen bekentenissen, meer dan een week zonder water of eten, meer dood dan levend … Zonder de bescherming van God en het geloof en de kracht die ik uit Gods woorden putte, zou ik nooit levend uit die hel zijn gekomen. Als ik dit bedacht, kon ik niet anders dan mijn geest in angst gehuld voelen. In kwelling, kon ik alleen maar tot God bidden om te vragen dat ik in staat zou zijn de zwakheid van mijn vlees te overwinnen en het geloof niet te verliezen!

Toen las ik deze woorden van God: “Ongeacht hoe kwaadaardig zijn aard is en hoe slecht zijn inborst is, het enige wat hij kan doen is zich plichtsgetrouw aan zijn functie houden: van dienst zijn aan God en een tegenhanger zijn van God. Dat is de essentie en positie van Satan. Zijn wezen staat los van het leven, staat los van macht en staat los van gezag; hij is slechts een speelbal in Gods handen, slechts een machine in dienst van God!” “Alleen de Schepper kan hemelse wetten en edicten uitvaardigen, alleen de Schepper heeft de macht om ze in werking te stellen, en alleen de kracht van de Schepper kan door geen enkele persoon of ding worden overtreden. Dit is het unieke gezag van de Schepper, dit gezag is het allerhoogste onder alle dingen, en dus is het onmogelijk om te zeggen dat ‘God de grootste is en Satan nummer twee is.’ Behalve de Schepper die dit unieke gezag bezit, is er geen andere God!” Gods woorden gaven me vertrouwen. Hoe sterk Satans uiterlijk ook lijkt, hij kan Gods macht nooit overtreffen, omdat alleen God het lot van alle dingen en schepsels beheerst. Of ik opnieuw door de CCP zou worden gearresteerd, of ik zou leven of sterven als ik werd gearresteerd, alles was in Gods handen. Hoe woest de CCP ook zou zijn, zonder Gods goedkeuring zouden ze niets durven ondernemen om me pijn te doen. Ik herinner me dat ik na mijn arrestatie meer dan een week niet had gedronken of gegeten en dat de CCP-politie me ook op brute wijze martelde. Zonder Gods bescherming zou ik al lang geleden zijn gestorven. Het waren Gods woorden die me vertrouwen en kracht gaven, me naar het doorbreken van de beperkingen van de dood leidden, en waardoor ik de behandeling door de CCP-duivels kon overleven en God volgen tot op de dag van vandaag. Ik had persoonlijk Gods gezag en kracht ervaren. Waar moest ik bang voor zijn? Als ik fysieke marteling en dood vrees, zal ik in negativiteit en zwakte leven. Is niet juist dit de truc van Satan? Ik wil alles aan God geven, me nooit onderwerpen aan de despotische kracht van Satan en ik zal God nooit verraden! Nadat ik dit had herkend, was ik ervan overtuigd dat ik door kon gaan.

Conclusie:

Uit de ervaring van de christelijke Beibei, die wordt vervolgd en uit haar huis verdreven, kunnen we zien dat haar huidige situatie nog steeds erg gevaarlijk is. De CCP-regering herhaalt de slogans “vrijheid van godsdienst” en “de wettelijke rechten en belangen van burgers worden beschermd door de wet”, maar dit zijn de leugens van bedriegers, niet meer dan trucs die ze gebruiken om mensen te misleiden! Ze vervolgen en kwetsen christenen woest in hun vergeefse ambitie om Gods reddingswerk in de laatste dagen te vernietigen. Maar zelfs in zulke moeilijke omgeving hebben we gezien dat Beibei met Gods woord als leidraad Gods innige oprechtheid begreep om de mensheid te redden, waardoor haar geloof en vastberadenheid om God te volgen werd versterkt. Precies zoals de Heer Jezus zei: “Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden, want voor hen is het koninkrijk van de hemel” (Matteüs 5:10). De aanmoediging in Gods woorden zal het voor meer christenen zoals Beibei mogelijk maken om de vervolging te ondergaan en dapper door te gaan met het verspreiden van het evangelie van het koninkrijk.

De bijbelteksten zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap.