Ze is een vrome christen die al jaren in God gelooft en zich serieus uitput, maar twee jaar geleden werd bij haar borstkanker vastgesteld. Ze kan dit niet accepteren en gelooft dat God voor haar zou moeten zorgen en haar zou moeten beschermen, omdat ze heeft geleden en een prijs heeft betaald om haar plicht te doen. Ze begrijpt gewoon niet hoe ze kanker kan hebben. Haar hart is vol onbegrip en verwijten, en ze lijdt vreselijk. Als ze Gods woorden leest, begint ze haar verkeerde ideeën over het streven naar zegen in haaf geloof enigszins te begrijpen en is ze bereid om zich te onderwerpen aan Gods heerschappij en regelingen. Haar toestand begint na een periode van behandelingen te verbeteren, maar tot haar verdriet hoort ze na haar laatste chemotherapie dat ze toch nog geopereerd moet worden. Opnieuw wordt het lijden haar te veel. Hoe helpen het oordeel, de openbaringen, de leiding en de voorziening van Gods woorden haar om deze ziekte te doorstaan? En wat begrijpt en wint ze erdoor?