Het geschiedde dan, als de dagen der maaltijden omgegaan waren, dat Job henenzond, en hen heiligde en des morgens vroeg opstond, en brandofferen offerde naar hun aller getal; want Job zeide: Misschien hebben mijn kinderen gezondigd, en God in hun hart gezegend. Alzo deed Job al die dagen.
Gedachten over het vers van vandaag …
Dit vers laat me zien dat Job niet liet verwennen in de voordelige omgevingen geschonken door God, noch zondigde hij tegen God, maar hij was voortdurend angstig voor Hem en voorzichtig en verstandig in zijn daden. Hij wist dat God alles observeert en dat God het feesten verafschuwt, dus hij vergezelde zijn zonen en dochters niet in buitensporig eten, maar in plaats daarvan vroeg hij hen vaak om hun zonden voor God te belijden. Hieruit kunnen we opmaken dat Job's vrees voor God en afschuw van het kwaad, niet alleen lege woorden waren, maar in actie werden gebracht en weerspiegelden in elk onderdeel van zijn dagelijks leven.
Hoe bereikte Job dit? Laten we een passage van Gods woorden lezen: “In zijn dagelijks leven stond Job vroeg op om brandoffers te brengen voor zijn zonen en dochters. Met andere woorden, Job vreesde niet alleen zelf God, maar hij hoopte ook dat zijn kinderen op dezelfde manier God zouden vrezen en niet tegen God zouden zondigen. Jobs materiële rijkdom nam in zijn hart geen ruimte in, noch nam het Gods plaats in; of het nu voor zijn eigen bestwil was of dat van zijn kinderen, Jobs dagelijkse handelingen waren allemaal verbonden aan zijn godvrezendheid en het mijden van kwaad. Zijn vrees voor Jehova God hield bij zijn mond niet op, maar werd geactiveerd en weerspiegeld in elk facet van zijn dagelijkse leven. Dit daadwerkelijke gedrag van Job laat ons zien dat hij eerlijk was en over een essentie beschikte die rechtvaardigheid en alles wat positief is liefhad. Dat Job vaak offerde om zijn zonen en dochters te heiligen, betekent dat hij het gedrag van zijn kinderen niet goedkeurde; integendeel, diep in zijn hart had hij genoeg van hun gedrag en veroordeelde hij ze. Hij had geconcludeerd dat het gedrag van zijn zonen en dochters Jehova God niet welgevallig was, dus riep hij ze vaak op hun zonden voor Jehova God te belijden. Jobs daden laten ons een andere kant van zijn menselijkheid zien: eentje waarin hij nooit samen opgaat met hen die vaak zondigen en God kwetsen, maar hen juist schuwt en vermijdt. Zelfs als diegenen zijn zonen en dochters waren, zwoer hij zijn eigen principes niet af omdat het nou eenmaal familie was en evenmin ontzag hij hun zonden vanwege zijn eigen gevoelens. Integendeel, hij dringt er bij hen juist op aan om hun zonden op te biechten en Jehova Gods verdraagzaamheid voor zich te winnen. Hij waarschuwde ze God niet te verloochenen omwille van hun eigen wellustige genot. De grondbeginselen van hoe Job anderen behandelde, zijn onlosmakelijk verbonden met de grondbeginselen van zijn godvrezendheid en het mijden van kwaad. Hij hield van datgene wat door God geaccepteerd was, en verafschuwde datgene waar God van walgde, hij hield van hen die God in hun hart vreesden, en verafschuwde hen die kwaad of zonde begingen tegen God. Dat soort liefde en afschuw was zichtbaar in zijn dagelijkse leven en was precies de door Gods ogen waargenomen oprechtheid van Job. Dit is natuurlijk ook de uitdrukking en het uitleven van Jobs ware menszijn in zijn relaties met anderen in zijn dagelijkse leven waar we iets over te weten moeten komen.” Uit deze woorden kunnen we Job's eerlijkheid en oprechtheid zien. God had een plaats in zijn hart. Hij kon met anderen opschieten volgens het principe: vrees God en schuw het kwaad. Mogen wij streven om God te vrezen en het kwaad te schuwen als Job. Amen!
U bent van harte welkom ons ‘Bijbeltekst van de dag’ te gebruiken om uw spirituele leven te verrijken.
Lees meer:
Enkel door God te vinden kunnen we een gelukkig leven leiden
Beproevingen – een ander soort zegening van God
Het vers van vandaag geïllustreerd