Door Si Ming, Zuid-Korea

In de vroege ochtend zat ik aan mijn kleine bureau bij het raam rustig te kijken naar de dans- en liedjesvideo. Mijn hart vloog mee met de melodie en ik glimlachte onbewust. Ik voelde echt de vrede en de zekerheid die je voelt als je voor God komt.

Ik verval in zonde en leef een leeg en pijnlijk bestaan

Ik kwam een paar jaar geleden naar Zuid-Korea om meer geld te verdienen. Na een periode van hard werken, werd mijn leven gaandeweg welvarender, maar in mijn hart voelde ik me vaak leeg en hol. Mijn vrienden nodigden me vaak uit om te gaan eten en alcohol te drinken, en om naar karaoke- en andere bars te gaan om te zingen en dansen. We kwamen vaak pas laat in de nacht thuis. In die periode hadden we een aantal populaire uitdrukkingen, zoals: “Haal alles uit de dag, want het leven is kort,” “Word vandaag dronken en maak je morgen pas zorgen”, en “Profiteer van je jonge jaren om te eten, drinken en vrolijk te zijn en te genieten van het leven, want als we oud worden zullen we nergens meer van kunnen genieten.” Deze uitdrukkingen leken bij me te passen en ik dacht dat dit de manier moest zijn waarop we onze levens moesten leiden. Nadien vroegen mijn vrienden telkens wanneer ze samen uitgingen of ik met ze mee zou gaan. Ik had toevallig niets omhanden na het werk en verveelde me sowieso, en dus ging ik telkens met ze mee. Wanneer we ergens uit eten gingen, dan aten en dronken we als een groepje broers; we praatten, lachten en voelden ons heel gelukkig. Na de maaltijd gingen we dan naar karaoke-bars en andere plekken om te zingen en dansen. Na het feesten en de pret vond ik het geweldig om zo'n grote groep vrienden te hebben, om te praten, te lachen, samen te zijn en zoveel plezier te hebben. Soms wilden zij niet uitgaan, maar deed ik dat wel. In dat soort situaties verdween elke vermoeidheid die ik voelde door mijn werk; al mijn frustraties in het leven en alles waar ik niet gelukkig mee was, verdween in een oogwenk. Geleidelijk aan begon ik te geloven dat het idioot was om niet te eten, drinken en plezier te maken in het leven, en dat dit soort leven de enige manier was om plezier te maken en me uit de sleur van elke dag te tillen. Na het werk dronk ik zonder me in te houden, bijna elke dag, maar nadien, in mijn vrije tijd, voelde mijn hart nog steeds leeg en hopeloos aan. Ik moest me wel afvragen: Waarom leven mensen? Hoe kan ik de leegte in mijn geest vullen?

Hoewel ik allerlei emoties voelde, moesten leven en werk doorgaan. Omdat mijn collega's en ik moesten stoppen met werken wanneer het regende, ging iedereen in hun vrije tijd naar een mahjong-speelzaal, voor wat afleiding met een spelletje mahjong. Ze vroegen ook of ik mee zou gaan en ik dacht: “Ik zal een tijdje gaan spelen. We hebben hoe dan ook vrije tijd. Ik zal mahjong spelen om de tijd te doden en mezelf bezig te houden tijdens deze saaie dagen.” En dus bracht ik de hele dag door aan de mahjong-tafel, waar ik veel verloor en weinig won. Soms verloor ik tussen twee en drie miljoen Koreaanse won per dag. Ik voelde me erg gelukkig wanneer ik speelde, en vermaakte me volledig. Maar wanneer ik weer thuis was, was alles terug bij het oude, en voelde ik met verschrikkelijk over het geld dat ik had verloren. Ik nam me voor om geen Mahjong meer te spelen, maar de volgende dag zat ik naar gewoonte gewoon weer in de Mahjong-zaal. Ik verloor steeds meer en was zelfs geld verschuldigd aan vrienden. Ik haatte mezelf omdat ik geen zelfbeheersing had. Oorspronkelijk was het spel gewoon bedoeld om de verveling te verdrijven en speelde ik een beetje Mahjong voor de lol. Ik had nooit kunnen denken dat ik nog pijn zou toevoegen aan de leegte die ik voelde. Wat later werd het werkproject beëindigd, en ik slaagde erin om vrijwel al het geld dat ik verschuldigd was af te betalen, dus ging ik naar een andere werf.

Nadat ik daar begon, bleef ik met mijn vrienden samenkomen om uit eten en drinken te gaan, en plezier te maken met het geld dat ik had verdiend. Het leverde me enkel een tijdelijk geluk op, en mijn leven bleef leeg, zo erg dat ik me voelde alsof ik in een nepwereld leefde. Aan de oppervlakte was iedereen bevriend – we aten, dronken, hadden samen plezier en genoten van het leven – maar in werkelijkheid gaf ieder enkel om zichzelf. Vooral wanneer iets hun eigen persoonlijke belangen betrof; dan vielen ze elkaar aan en veroordeelden ze elkaar achter de rug om. In mijn vrije tijd dacht ik vaak: “Is dit hoe ik mijn leven moet leiden?” Ontelbaar veel mensen om me heen volgen in de voetstappen van anderen. Zou het kunnen dat er geen andere manier van leven is dan dit?”

Wat is de oorzaak van de leegte van het menselijk leven?

Op een dag ontmoette ik Enhao op het werk. We leerden elkaar kennen en vertelden elkaar alles en we werden goede vrienden. Tijdens een gesprek, stortte ik bij hem alle depressieve gevoelens uit die ik in mijn hart droeg. Hij zei tegen mij: “Ik ga je ergens naartoe brengen waar al je problemen zullen worden opgelost.” Zo ging ik uiteindelijk met hem mee naar de kerk. Ik vertelde de broeders en zusters over mijn ervaringen en ik nam het initiatief om de vragen te stellen: “Waarom is het menselijk leven zo leeg? Hoe kunnen we ons in vredesnaam ontdoen van de leegte en pijn van het leven?”

Toen zei een zuster tegen mij: “Broeder, de vragen die je hebt gesteld verwarren vele mensen. De mensen hebben nu een hogere levensstandaard en we genieten steeds meer van materiële genoegens, en toch wordt de leegte binnen onze geest met de dag groter. Niemand begrijpt waarom dit zo is, maar Gods woorden onthullen de oorzaak van de pijn en leegte waaraan de mensheid lijdt. Laten we een passage van Gods woorden lezen: ‘De wereld in het hart van de mens die geen plaats voor God heeft is donker, leeg en hopeloos. En zodoende stonden vele sociale wetenschappers op, en geschiedkundigen en politici om de theorieën van de sociale wetenschap en van de menselijke evolutie tot uitdrukking te brengen en andere theorieën die in strijd zijn met de waarheid dat God de mens geschapen heeft, om het hart en het verstand van de mens te vullen. En zo zijn er steeds minder mensen die geloven dat God alles geschapen heeft en komen er steeds meer die geloven in de evolutietheorie. Steeds meer mensen beschouwen de verslagen van Gods werk en Zijn woorden in het tijdperk van het Oude Testament als mythen en legenden. In hun hart worden mensen onverschillig over de waardigheid en grootsheid van God, over het grondbeginsel dat God bestaat en over alles heerst. Het overleven van de mensheid en het lot van landen en naties zijn niet langer belangrijk voor hen. De mens leeft in een holle wereld en maakt zich alleen maar druk over eten, drinken en het nastreven van plezier. … Weinig mensen nemen het initiatief om uit te zoeken waar God vandaag de dag Zijn werk doet, of om te zien hoe Hij de bestemming van de mens organiseert en daarover beschikt. En zodoende raakt de menselijke beschaving onbewust steeds minder in staat om aan de wensen van de mensen te voldoen, en er zijn zelfs veel mensen van mening dat op aarde levende mensen minder gelukkig zijn dan zij die heengegaan zijn. Zelfs mensen uit landen die ooit een hoge beschaving hadden uiten zulke grieven. Want zonder het leiderschap van God maakt het niet uit hoezeer leiders en sociologen hun hersenen laten kraken om de menselijke beschaving te behouden: het baat niet. Niemand kan de leegte in een mensenhart vullen want niemand kan de plaats innemen van het leven, en geen enkele sociale theorie kan de mens bevrijden van de leegte waaraan hij lijdt. Wetenschap, kennis, vrijheid, democratie, vrije tijd, comfort; deze zijn maar een tijdelijke verademing. Zelfs met deze dingen zal de mens onvermijdelijk zondigen en over de ongerechtigheden van de samenleving klagen. Deze dingen kunnen niet de hunkeringen en verlangens van de mens beperken om onderzoek te doen, omdat de mens door God gemaakt is en de zinloze opofferingen en zoektochten van de mens alleen maar meer onrust kunnen voortbrengen. De mens zal in een constante staat van angst leven, hij zal niet weten hoe hij de toekomst van de mensheid tegemoet kan treden, of hoe hij de weg naar de toekomst aan zal kunnen. De mens zal zelfs angst gaan voelen voor wetenschap en kennis, en nog banger worden van de leegte in zijn binnenste. In deze wereld, ongeacht of je in een vrij land woont of in een land zonder mensenrechten, ben je compleet machteloos om aan het lot van de mensheid te ontsnappen. Of je nu regeert of geregeerd wordt, je kunt echt niet ontsnappen aan het verlangen om het lot, de raadselen en de bestemming van de mensheid te onderzoeken. Nog minder ben je in staat te ontsnappen aan het verwarrende gevoel van leegte. Dit soort fenomenen, die gewoon zijn voor de gehele mensheid, worden door sociologen sociale fenomenen genoemd, maar geen groot mens kan naar voren treden om die problemen op te lossen. De mens is tenslotte maar een mens. De plaats en het leven van God kunnen door geen enkel mens vervangen worden. De mensheid heeft niet alleen behoefte aan een rechtvaardige samenleving waarin iedereen goed gevoed, gelijk en vrij is, maar ook aan de redding van God en Zijn levensvoorzieningen aan hen. Alleen wanneer de mens de redding van God en Zijn levensvoorzieningen ontvangt kunnen de benodigdheden, de drang om te onderzoeken, en de spirituele leegte van de mens worden opgelost.’”

Nadat ze Gods woorden had gelezen ging de zuster door met haar communicatie, en zei: “Gods woorden hebben grondig uitgelegd wat de reden is van onze leegte en pijn. Nadat we door Satan werden verdorven begonnen we God te ontwijken, en verloren we de leiding en toevoer van Gods woorden; we leefden onder de macht van Satan daarom leidt de mensheid zulke lege, pijnlijke levens. We worstelen in ons leven allemaal, en we rennen van hot naar her omwille van geld, roem, rijkdom en lichamelijke genoegens, en naarmate we deze dingen meer nastreven, vermindert onze voldoening en worden we steeds hebzuchtiger. Wanneer we deze dingen bereiken, verbetert onze levensstandaard op het materiële vlak en ons vlees beleeft plezier, maar nadat we hebben genoten, keert de leegte terug in onze harten. Wanneer we deze dingen niet kunnen verkrijgen, dan lijden we nog meer onder de pijn en leegte. Daarom voelen mensen die geen geld of status hebben zich leeg en stuurloos in het leven, en dit is precies hoe zij die wel geld en status en veel plezier in het leven hebben zich voelen – leeg en stuurloos. Sommige mensen hebben op vele manieren getracht om de leegte in hun geest op te vullen: ze gaan naar discotheken, roken en drinken, gaan uit winkelen, reizen, en sommige mensen proberen zelfs verdovende middelen. Maar wat we ook doen, het heeft allemaal geen zin. Dit toont aan dat geld, roem en rijkdom en lichamelijke genoegens de leegte van de mensheid niet kunnen oplossen, noch kunnen ze ons gelukkig en blij maken. Wij, de mensheid, zijn door God geschapen, en alleen door voor God te komen, Zijn redding te aanvaarden en door Zijn woord te leven, kunnen onze harten zich op hun gemak voelen en in vrede, en kunnen we ons ontdoen van deze leegte.”

Nadat ik naar de communicatie van de zuster had geluisterd, dacht ik weer aan Gods woorden en ik had het gevoel dat Zijn woorden rechtstreeks tot mijn hart hadden gesproken. Hoewel ik me in die tijd geen zorgen hoefde te maken over eten en kleding, was ik nog steeds niet gelukkig in het leven. Om de tijd te doden en mezelf te ontdoen van mijn leegte, ging ik vaak uit eten, drinken en plezier maken met mijn vrienden. Op die momenten was ik lichamelijk tevreden zijn en op het eerste gezicht leek ik heel gelukkig. Maar wanneer ik weer thuis kwam, vooral als ik helemaal alleen was, voelde ik me ongelooflijk leeg en hulpeloos, in zulke mate dat ik dacht geen doel te hebben in het leven, en dat het leven geen betekenis had. Mijn leven van overdadige uitgaven, losbandigheid en ongeremd drinken had me steeds tijdelijk gelukkig gemaakt, maar ik had nog nooit echt geluk gekend. Misschien was het geloof in God echt de enige manier om mijn geestelijke leegte op te lossen.

Ik ben hoopvol dat ik mezelf kan bevrijden van de leegte

Toen speelde de zuster een hymne-video met de titel ‘Was ik niet gered door God. Door deze hymne voelde ik me alsof ik de woorden zelf had meegemaakt, en wanneer ik zong speelde elke scene uit mijn leven zich voor mijn geestesoog af als een film. Mijn eerdere leven was er een geweest van ongeremd drinken, onwetendheid over waar de mensheid vandaan kwam of hoe we moesten leven, zonder doelen in het leven en met niets om naar uit te kijken. In de plaats daarvan modderde ik heel de dag door maar wat aan, net zoals de hymne zegt: “met pijn en moeite levend zonder hoop.” Bovendien zag ik dat de broeders en zusters in de video, nadat ze in God begonnen te geloven, vrije en bevrijde levens leidden. Dit beroerde mijn hart diep en op dat moment voelde ik dat God werkelijk in staat was om ons te redden van onze lege en pijnlijke levens, en ik wilde doorgaan met het bestuderen van Gods werk.

Door het lezen van Gods woord, en door broeders en zusters te ontmoeten en met hen te praten, begon ik achteraf te begrijpen dat sommige aspecten van de waarheid aan de basis lagen van het verval van de mensheid, hoe Satan de mens verderft, hoe God de mens redt, en hoe werkelijk als mens te leven. Ik zag dat de woorden die door de Almachtige God werden uitgesproken onmogelijk door een menselijk wezen konden gesproken, en Zijn woorden lieten me de richting in het leven zien en leerden me wat ik moest nastreven om een zinvol leven te leiden – ze waren enorm nuttig voor mij. Ik ging later naar de kerk en woonde vaak samenkomsten bij en besprak Gods woorden met mijn broeders en zusters. Ik voelde me erg verrijkt door op deze manier te leven, en mijn geest ervoer een nooit eerder gevoelde vrede en blijdschap.

De oorzaak van mijn onvermogen om de verleiding te weerstaan

Op een dag na het werk, vroegen mijn collega's om met hen mee uit te gaan. Ik dacht eraan hoe lang ik niet met hen uit eten en drinken was geweest en hoe mijn leven een beetje saai was geworden, en ik dacht dat het geweldig zou zijn om met hen uit te gaan en wat afleiding te zoeken. En dus ging ik met hen uit. Nadat ik die avond thuiskwam, kalmeerde ik mijn hart en dacht ik na: “Ik geloof nu in God, maar behaagt het God dat ik zo een verkwistend leven leid als de ongelovigen? Dit is niet hoe een christen zich moet gedragen.” Dus kwam ik voor God om te bidden: “O God! Ik wil niet langer in degeneratie vervallen, maar ik kan de verleiding niet van me afwerpen. Help me alstublieft om deze fysieke verlangens en verleidingen te overwinnen.” Later las ik Gods woorden: “De mens, geboren in zo’n smerig land, is ernstig aangetast door de maatschappij. Hij is beïnvloed door een feodale ethiek en is geschoold in ‘instituten voor hoger onderwijs’. Het achterlijke denken, de verdorven moraliteit, de minderwaardige kijk op het leven, de verachtelijke levensfilosofie, het uiterst waardeloze bestaan, en de verdorven levensstijl en gewoonten – al die dingen zijn diep het mensenhart binnengedrongen, en hebben zijn geweten ernstig ondermijnd en aangevallen. De mens raakt daardoor steeds verder van God verwijderd en keert zich steeds meer tegen Hem. De gezindheid van de mens wordt met de dag kwaadaardiger, en niemand zal uit zichzelf iets opgeven voor God, niemand zal uit zichzelf God gehoorzamen en niemand zal bovendien uit zichzelf de verschijning van God zoeken. In plaats daarvan doet de mens onder het domein van Satan juist niets anders dan het najagen van plezier, en geeft hij zich over aan de verdorvenheid van het vlees in het land van drek. Ook al horen ze de waarheid, mensen die in duisternis leven denken er niet aan om die in praktijk te brengen, noch zijn ze geneigd om God te zoeken, ook al hebben ze Zijn verschijning gezien. Hoe kan een mensheid die zo verdorven is enige kans op redding hebben? Hoe kan een mensheid die zo decadent is in het licht leven?”

Uit Gods woorden begreep ik waarom ik in God kon geloven en toch niet kon weerstaan aan de verleidingen van mijn collega’s, en waarom mijn hart er nog steeds plezier in had om samen met hen een losbandig leven te leiden: het kwam door de slechte trends in de maatschappij. Alle populaire uitdrukkingen in de maatschappij, zoals foute levensmotto's zoals “Haal alles uit de dag, want het leven is kort,” en “Het leven is kort. Geniet ervan zolang het kan,” hadden zich in mijn hart verankerd. Ik geloofde dat mensen lichamelijk genot moesten nastreven in het leven, en zich richten op eten, drinken en plezier maken, en ik dacht dat enkel dat soort leven de mensen geluk kon geven en hen optillen uit de sleur van alledag, zodat het leven niet voor niets zou zijn geweest. Zonder deze dingen leek het leven volledig zonder betekenis, en dus als ik niet uitging om te eten, drinken en plezier te maken, dan begon mijn hart daarnaar te verlangen. Omdat ik de waarheid niet kende, en ik niet wist wat positief en negatief was, was ik dus verstrikt geraakt in deze slechte trends, genoot ik van zondig plezier en leidde ik een leven van ongeremd drinken, verval en decadentie. Hoewel mijn vlees hier tijdelijk genot aan beleefde, bleef mijn geest leeg en gepijnigd, zonder de juiste doelen in het leven en me niet bewust van de zin van het leven. Door de onthullingen in Gods woorden begreep ik eindelijk dat deze levensmotto’s tot Satan behoorden, en dat ik enkel de weg kwijt kon raken als ik volgens deze ideeën leefde. Als ik zo leefde zou ik het hunkeren naar zondig plezier als iets positiefs gaan zien; ik zou blind op zoek gaan naar lichamelijk genot, verder in verval raken en ik zou de moed niet hebben om de waarheid na te streven of het juiste levenspad te bewandelen, en uiteindelijk zou ik door Satan gekwetst en verzwolgen worden. God zij dank dat ik de waarheid van deze kwestie mag kennen.

Ik vind mijn richting in het leven

Ik las nog een passage van Gods woorden: “Als je de verschillende levensdoelen die mensen nastreven en hun verschillende manieren van leven herhaaldelijk onderzoekt en zorgvuldig ontleedt, zul je merken dat geen daarvan past bij de oorspronkelijke intentie van de Schepper toen Hij de mensheid schiep. Ze trekken allemaal de mensen weg van de soevereiniteit en zorg van de Schepper; het zijn allemaal valkuilen die ervoor zorgen dat de mensheid verloedert en die hen naar de hel leiden. Nadat je dit hebt onderkend, is het jouw taak om je oude kijk op het leven opzij te zetten, ver van de verschillende valkuilen vandaan te blijven. Laat God de leiding nemen over je leven en regelingen treffen voor jou. Probeer je alleen maar te onderwerpen aan Gods orkestraties en leiding, geen keus te hebben en iemand te worden die God aanbidt.” Gods woorden toonden me de richting die ik in het leven moest volgen. Omdat ik al begreep dat het najagen van lichamelijke genoegens de weg van het verval was, wist ik dat ik dat moest opgeven, dat ik ervoor moest kiezen om God te volgen en het pad te bewandelen van het nastreven van de waarheid en het aanbidden van God. Ik heb toen een besluit genomen om ijverig de waarheid na te streven, de slechte trends in de maatschappij te vermijden en nooit meer zo'n losbandig leven te leiden als ik eerder had gedaan.

Na enige tijd was het bijna het Mid-Autumn Festival, en mijn vrienden en familieleden belden me op en vroegen of ik met hen wilde uitgaan. Vroeger zou ik meteen toegehapt hebben bij een gelegenheid om uit eten en drinken te gaan, en om op een dergelijke feestdag plezier te gaan maken met mijn vrienden en familieleden, en ik zou alles hebben gegeven om mezelf te verwennen, omdat ik geloofde dat ik daar gelukkig van zou worden. Nu was ik echter gaan beseffen dat ik alleen door het navolgen van de waarheid een gevoel van vrede en zekerheid kon krijgen. Als ik met hen uitging zou ik slechts tijdelijk lichamelijk genot verkrijgen; het zou mijn hart God doen ontwijken, en ik zou me daarna nog steeds leeg voelen. Daarom wees ik de uitnodigingen beleefd af, en ging daarna naar de kerk om Gods woorden te lezen en de waarheid te bespreken met mijn broeders en zusters, en ik voelde een geluk en zekerheid die ik voorheen nooit had gevoeld.

Ik dacht eraan hoe ik eerder een verkeerd pad had gekozen, hoe ik verstrikt raakte in de slechte trends van de maatschappij, hoe ik het zondige genot had nagestreefd, steeds meer in verval raakte en iedere gelijkenis met een menselijk wezen had verloren, enkel maar om de leegte in mezelf te vullen. Het was Gods genade die me terug had gebracht naar Zijn familie. Pas nadat ik de door God geopenbaarde waarheden had aanvaard, begon ik deze slechte sociale trends en de levensmotto’s van Satan te begrijpen. Ik kwam erachter wat echt geluk was en wat het waardevolst was om in ons leven na te streven en ik vond de ware richting in het leven. Ik bied God mijn oprechte dank aan.