Profetieën gaan over dingen die nog niet zijn gebeurd, waar God ons al over heeft verteld. Sommigen van hen zijn tekenen die Hij aan profeten gaf zodat ze erover zouden schrijven, zoals in de boeken van Jesaja en Daniël. Sommigen van hen werden aan mensen verteld, rechtstreeks door God in het vlees, zoals de profetieën van de Heer Jezus over de laatste dagen. Hoe een profetie daadwerkelijk wordt vervuld, is niet iets dat wij als mensen kunnen doorgronden. Wat ik hier wil zeggen, is dat we allemaal weten dat profetieën geen dingen zijn die mensen volledig kunnen begrijpen, maar dat veel mensen nog steeds proberen te vertrouwen op hun eigen denken en fantasieën als ze naar Bijbelse profetieën kijken. Ze geven preken zonder enige beperking op basis van de letterlijke betekenis van profetieën. Dat is een heel ernstig probleem. Het kan niet alleen schade toebrengen aan anderen, maar het kan hen ook misleiden, zodat ze Gods redding kunnen mislopen of zelfs weerstand kunnen bieden aan God.
Net zoals in het Tijdperk van de Wet, waren de farizeeën van het Joodse geloof zeer bekend met de wet en waren ze goed thuis in de Bijbel, vooral op het gebied van de profetieën over de komst van de Messias. Het boek Jesaja profeteert: “Daarom zal de Heer zelf u een teken geven: de jonge vrouw is zwanger, zij zal spoedig een zoon baren en hem Immanuel noemen” (Jesaja 7:14). “Want een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven: de heerschappij zal op zijn schouder: en zijn naam zal genoemd worden: Wonderlijk, Raadsheer, de machtige God, de eeuwige Vader, de Prins der Vrede” (Jesaja 9:6). Het boek van Micha profeteert: “Uit jou, Betlehem in Efrata, te klein om tot Juda’s geslachten te behoren, uit jou komt iemand voort die voor mij over Israël zal heersen. Zijn oorsprong ligt in lang vervlogen tijden, in de dagen van weleer” (Micha 5:1). Toch bleven de farizeeën op hun eigen opvattingen en fantasieën vertrouwen om de betekenis van deze Schriften te interpreteren. Zij geloofden dat Degene die zou komen de Messias zou worden genoemd en dat Hij hun Heer zou zijn; dat Hij majestueus zou zijn, in evenwicht, en dat hij hen zou redden van de heerschappij van de Romeinen. De profetieën werden echter vervuld op manieren die volledig buiten hun verbeeldingskracht lagen. Er werd geprofeteerd dat een maagd een zoon zou baren, maar de farizeeën zagen dat de Heer Jezus een moeder en een vader had. Er werd geprofeteerd dat Hij Emmanuel zou worden genoemd, maar Degene die kwam werd Jezus genoemd. Er werd geprofeteerd dat de Messias de macht zou nemen, maar niet alleen leidde de Heer Jezus hen er niet toe het Romeinse regime omver te werpen zoals zij hadden gedacht, maar leerde hen in feite om hun vijanden lief te hebben, om vergevingsgezind en tolerant te zijn. De Heer Jezus leek ook een gemiddelde persoon van buitenaf te zijn - Hij had geen verheven imago of stelde Zich niet als buitengewoon voor … Om die redenen concludeerde de farizeeën dat de Heer Jezus niet de Messias was waar ze op wachtten. Ze hielden zich aan de woorden van de profetieën en zochten niet nederig naar wat de Heer Jezus predikte. Hoewel ze heel goed wisten dat Zijn woorden autoriteit inhielden accepteerden ze deze toch niet; in plaats daarvan grepen ze elke manier aan om Hem te lasteren en belasteren, en spoorden ze de mensen aan om de Heer Jezus te verwerpen. Uiteindelijk kruisigden ze Hem en begingen ze de gruwelijkste van alle zonden.
Wanneer we naar de profetieën kijken is het duidelijk dat we absoluut niet kunnen afbakenen hoe ze worden vervuld op basis van onze eigen verbeeldingskracht. Net zoals Petrus de apostel zei: “Ons vertrouwen in de woorden van de profeten is daardoor alleen maar toegenomen. U doet er goed aan uw aandacht altijd daarop gericht te houden, als op een lamp die in een donkere ruimte schijnt, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart. Besef daarbij vooral dat geen enkele profetie uit de Schrift een eigenmachtige uitleg toelaat, want nooit is een profetie voortgekomen uit menselijk initiatief: mensen die namens God spraken werden daartoe altijd gedreven door de heilige Geest” (2 Petrus 1:19–21). Petrus’ woorden verduidelijken voor ons dat de profetieën van God komen en dat de juiste houding er een is van kijken, wachten en zoeken. Niet om ze te interpreteren op basis van ons eigen inzicht. Op die manier zullen we, zelfs als een profetie al is vervuld, de vervulling ervan ontkennen omdat we ons vastklampen aan de letterlijke betekenis ervan.
Dus hoe gaan we tegenwoordig om met Bijbelse profetieën? De Bijbel voorspelde: “En dan zal er een teken verschijnen van de Mensenzoon in de hemel: en dan zullen alle volken van de aarde treuren, en zullen ze de Mensenzoon zien komen op de wolken van de hemel met macht en grote glorie” (Matteüs 24:30). Op basis van dit Bijbelvers geloven veel mensen dat de Heer zal neerdalen op een wolk, en als ze de Heer niet op een wolk zien, denken ze dat Hij niet is teruggekeerd. Ze letten er dan niet op dat de Bijbel ook had geprofeteerd: “Ziet, Ik kom als een dief” (Openbaring 16:15). “En rond middernacht werd er geroepen: ‘Kijk, de bruidegom komt; ga uit om hem te ontmoeten’” (Matteüs 25:6). Wordt het dan niet heel gemakkelijk om de komst van de Heer te mislopen? De Bijbel zegt: “Hoe onuitputtelijk zijn Gods rijkdom, wijsheid en kennis, hoe ondoorgrondelijk zijn oordelen en hoe onbegrijpelijk zijn wegen. ‘Wie kent de gedachten van de Heer, wie was ooit zijn raadsman? Wie heeft hem iets gegeven dat door hem moest worden terugbetaald?’ Alles is uit hem ontstaan, alles is door hem geschapen, alles heeft in hem zijn doel. Hem komt de eer toe tot in eeuwigheid” (Romeinen 11:33–36). Dat is juist. Wie van ons kan Gods daden doorgronden? We vertrouwen op onze eigen verbeeldingskracht wanneer we kijken naar de profetieën van de Heer die in de laatste dagen terugkeert. We bakenen Zijn komst af, en als dat niet overeenkomt met onze opvattingen, weigeren we dit te aanvaarden en willen we het zelfs weerstaan en veroordelen. Is dit niet arrogant en irrationeel?
Tweeduizend jaar geleden beëindigde de Heer Jezus het werk van het Tijdperk van de Wet en luidde het werk van het Tijdperk van Genade in, maar de Joodse farizeeën wilden dat niet aanvaarden. Ze gebruikten de letterlijke betekenis van de profetieën en vertrouwden op hun eigen denkbeelden en verbeeldingen om het werk van de Heer Jezus te veroordelen, wat voor een grote historische tragedie zorgde. Op dit kritieke moment, waarin we de komst van de Heer toejuichen, mogen we niet in de voetstappen treden van de farizeeën; we kunnen de terugkeer van de Heer niet bekijken door onze eigen ideeën en verbeeldingen. Jehovah zei: “Want mijn gedachten zijn niet de gedachten van jullie, en jullie wegen zijn niet de wegen van mij. Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan jullie wegen, en mijn gedachten hoger dan die van jullie” (Jesaja 55:8–9). De Heer Jezus zei: “Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan” (Matteüs 7:7). Gods wijsheid is onpeilbaar en als christenen moeten we eerbied voor God in ons hart houden met betrekking tot de profetieën over de terugkeer van de Heer. Alleen door te zoeken en te bidden kunnen we de ware betekenis van de profetieën begrijpen, de terugkeer van de Heer Jezus verwelkomen en Gods verlossing van de laatste dagen verkrijgen.
Lees meer:
De wederkomst: Hoe de Heer bij Zijn terugkeer aan de deur zal kloppen
Dagelijkse lezing: Hoe kunnen we het bruiloftsmaal van het Lam bijwonen
Sommige bijbelteksten zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap.