Beproevingen zijn ons christenen niet vreemd. De Bijbel zegt: “Dat deel zal ik louteren in het vuur: ik zal hen smelten als zilver en zuiveren als goud. Zij zullen mijn naam aanroepen en ik zal antwoorden. Ik zal zeggen: ‘Dit is mijn volk,’ en zij zullen zeggen: ‘De HEER is onze God’” (Zacharia 13:9). Er staat ook in de Bijbel: “Het moet u tot grote blijdschap stemmen, broeders en zusters, als u allerlei beproevingen ondergaat” (Jakobus 1:2). Hieruit kunnen we opmaken dat God Zijn uitverkorenen wil louteren en beproeven, en hierdoor ons geloof en onze liefde voor God te vervolmaken, om onze verdorven gezindheden of de bezoedelingen in ons geloof te beslechten, teneinde onze verkeerde denkbeelden recht te zetten, opdat we gereinigd kunnen worden. We kunnen daarom allerlei situaties tegenkomen die niet overeenkomen met onze opvattingen. Voorbeelden van zulke situaties die we kunnen tegenkomen, zijn de loutering door ziekte, en soms familieleden van ons die veel tegenslag hebben, zoals een ander familielid die veel lijdt of een inbraak in ons huis; soms hebben we te maken met moeilijkheden in ons werk of dingen in ons leven die niet lopen zoals we zouden willen. Een ander voorbeeld is wat we besluiten te doen als het belang van ons vlees niet strookt met het belang van de kerk. Al deze voorbeelden zijn zonder enige twijfel beproevingen voor ons. Hoe dienen we dan om te gaan met de beproevingen die God voor ons gesteld heeft? En wat is Gods wil als we beproefd worden?
Voor mijn recente beschouwingen op de Bijbel heb ik me laten inspireren door de ervaringen van Job en Abraham toen ze beproefd werden, en ik wil dit graag met eenieder delen.
Ten eerste dienen we iemand uit de Bijbel te noemen die Job heette. Job vreesde God, schuwde heel zijn leven het kwaad en bracht vaak offers aan God. Zo zegende God hem met heuvels vol vee en schapen, en grote weelde. Van wat is opgetekend in de Bijbel kunnen we opmaken hoezeer Job was gezegend: “Job had zeven zonen en drie dochters. Hij bezat zevenduizend schapen en geiten, drieduizend kamelen, vijfhonderd span runderen, vijfhonderd ezelinnen en een groot aantal slaven en slavinnen. Hij was de aanzienlijkste man van het Oosten” (Job 1:2-3). Maar later werd Job beproefd. Zijn vee, schapen en kamelen werden gestolen en verbrand door rovers. Zijn bedienden werden gedood en zijn kinderen verpletterd, doordat zijn huis instortte. Deze reeks rampen troffen Job. En hoe ging Job met dit alles om? Job eerde toen nog steeds de heilige naam van God en zei: “Jehova heeft gegeven en Jehova heeft genomen. De naam van Jehova zij gezegend” (Job 1:21). Hij werd gekweld door pijnvolle bulten die over zijn hele lichaam zaten. Zittend in as krabde hij zijn bulten met een potscherf. De rijkste man in het Oosten was een bedelaar geworden. Deze beproeving van Job zouden we maar moeilijk kunnen doorstaan! Toch gaf hij God nooit de schuld, maar bleef hij in plaats daarvan vol geloof in God en prijsde hij God. Satan was diep beschaamd en vluchtte.
Job gaf een sterk en klinkend getuigenis voor God. Hij doorstond Gods beproevingen goed. Hierop volgden nog meer zegeningen van God: Jobs rijkdom en veestapel verdubbelde, elk van zijn kinderen was buitengewoon mooi, en God liet Job nog eens 140 jaar leven, zodat hij in leven bleef tot hij 210 was. Door het ondergaan van Gods beproevingen kreeg Job een beter begrip van Gods wil in het beproeven van mensen. Zoals Job zei: “Maar hij kent de wegen die ik kies; als hij me toetste, zou ik puur als goud zijn” (Job 23:10). Job bleef standvastig in zijn getuigenis tijdens deze beproevingen en de getuigenis die hij gaf, beschaamde Satan en verdiende veel lof van andere mensen. Daarna durfde Satan Job nooit meer opnieuw te verleiden en werd Job een vrij man die Gods eer verdiende.
Bovendien kreeg Job, nadat hij deze beproevingen had ondergaan, een nog grotere zegening toen God in een wervelwind aan hem verscheen en met hem sprak, en zo Job een diepgaand begrip gaf van Gods almacht en soevereiniteit. Job zei: “Eerder had ik slechts over u gehoord, maar nu heb ik u met eigen ogen aanschouwd” (Job 42:5). Het was zo’n grote zegening om als schepsel de verschijning van God te kunnen zien!
We kunnen uit Jobs ervaringen opmaken dat zijn bekwaamheid om Gods eer te verdienen onlosmakelijk verbonden was met zijn daden toen hij beproefd werd. Door deze beproevingen die zo niet overeenkwamen met zijn eigen opvattingen, kon hij zo rationeel zijn als wij gewone mensen niet zouden kunnen zijn. Ten eerste gaf hij God niet de schuld en gebruikte hij geen enkel menselijk middel om zijn rijkdom terug te pakken van de rovers. Hij was daarentegen in staat stil te worden voor God. Hij geloofde dat wij mensen onze zegeningen van God ontvangen. Maar op dezelfde manier als ons ook rampspoed overkomt, oftewel, ongeacht hoezeer een situatie die hij meemaakte tegen zijn opvattingen inging, hij bleef de naam van God prijzen.
Hier wil ik het graag hebben over een tweede persoon uit de Bijbel, namelijk Abraham, de vader van het geloof. Broeders en zusters, we weten allemaal dat toen Abraham 100 jaar oud was, God hem een zoon gaf en dat Abraham Izaäk zeer liefhad. Maar op een dag beproefde God Abraham en zei God: “Roep je zoon, je enige, van wie je zoveel houdt, Isaak, en ga met hem naar het gebied waarin de Moria ligt. Daar moet je hem offeren op een berg die ik je wijzen zal” (Genesis 22:2). Bedenk dit: Een dergelijke beproeving zou eenieder van ons zwaar vallen, zozeer dat sommige mensen tegen God zouden vechten en vol misvattingen zouden zitten. Maar hoe ging Abraham er mee om? Hoewel hij veel ellende en pijn had, gehoorzaamde hij God en probeerde hij niet met God in discussie te gaan of voorwaarden te stellen. Juist toen hij Izaäk alleen de bergen in had genomen en het mes had geheven, klaar om hem te doden, stuurde God een engel om Abrahams hand tegen te houden, zodat de beproeving ten einde kwam. Verder legde God een eed af en schonk Hij veel zegeningen aan Abraham. God zei: “Ik zal je volop zegenen. Ik zal je nakomelingen zo talrijk maken als de sterren aan het firmament en als de zandkorrels van het strand aan de zee. Je nakomelingen zullen de poort van hun vijanden in bezit nemen. En door jouw nageslacht zullen alle volken van de aarde worden gezegend, omdat jij mijn stem hebt gehoorzaamd” (Genesis 22:17-18).
Ik las ook een passage in een ander boek: “Volgens de mens doet God veel dingen die onbegrijpelijk en zelfs ongelooflijk zijn. Als God iemand wil orkestreren, dan staat dit vaak haaks op concepties van de mens en is het voor hem niet te bevatten. Toch is het juist deze disharmonie en onbegrijpelijkheid die Gods beproeving en test van de mens zijn. Abraham kon daarentegen zijn innerlijke gehoorzaamheid aan God laten zien, wat de meest fundamentele voorwaarde van zijn capaciteit was om aan Gods eisen te voldoen. Pas toen Abraham in staat was aan Gods eisen te voldoen, toen Hij Isaak offerde, voelde God daadwerkelijke zekerheid en goedkeuring ten opzichte van de mens – ten opzichte van Abraham, die Hij gekozen had. Toen pas was God er van verzekerd dat deze persoon die Hij gekozen had een onmisbare leider was die Zijn belofte en daaruit volgende managementplan kon uitvoeren.”
Uit deze passage kunnen we opmaken dat God situaties regelt om ons te testen. Van buiten kan het lijken alsof deze beproevingen niet in lijn zijn met onze opvattingen en moeilijk voor ons zijn te begrijpen, zozeer dat we pijn en kwelling ervaren in deze situaties, en toch zijn deze beproevingen vol van de onverdroten inspanningen van God. Net als toen Abraham standvastig was in zijn getuigenis tijdens zijn beproeving, zag God dat Abraham oprecht was en nam God niet alleen zijn zoon, maar zegende Hij Abraham ook, zodat zijn nakomelingen zo talrijk zouden zijn als de korrels zand op het strand of de sterren aan de hemel. Wat hier achter zat, was dat de wil van God een diepere laag bereikte, aangezien God Abraham uitkoos om de leidende figuur te worden van Zijn werk van het managen van de mensheid. God had als doel Zijn werk van het managen van de mensheid middels de nakomelingen van Abraham uit te voeren en Hij zou Zijn daden, Zijn wijsheid, Zijn gezag en Zijn macht door deze mensen duidelijk maken. Het is voor ons niet moeilijk om in het Oude Testament te zien dat Gods werk in het Tijdperk van de Wet voornamelijk in Israël was gedaan – het uitroepen van de wetten en het leiden van mensen gedurende hun leven op aarde. Gods eerste vleeswording voerde ook Zijn werk in Israël uit. God nam de gelijkenis van een Jood aan en Hij verloste de mensheid, wat erin resulteerde dat het evangelie van de Heer Jezus van het verlossen van de mensheid zich verspreidde van Judea tot over de hele wereld in het Tijdperk van Genade.
Hierin kunnen we de grootheid van de zegeningen die Abraham ontving, zien. We kunnen stellen dat zijn vermogen om vader van vele volken te worden, evenals het zegenen van zijn nakomelingen door God, gerelateerd zijn aan Gods beproeving die hem ten deel viel in deze vroege dagen.
Het is voor ons niet moeilijk om uit de beproevingen van Abraham en Job te zien dat elke beproeving die we meemaken Gods goede wil bevat; niet alleen kunnen ze ons in staat stellen Gods zegeningen te ontvangen, maar wat nog belangrijker is, staan ze toe dat ons spiritueel leven met sprongen groeit, we meer kennis over God krijgen en we het pad van geloof in God op een stevigere een stabielere manier volgen. Hoewel de beproevingen die Abraham en Job overkwamen, niet dusdanig waren als wij gewone mensen zouden meemaken, aangezien we niet hun gestalte hebben noch geschikt zijn zulke beproevingen te doorstaan, toch kunnen we nog steeds allerlei verschillende beproevingen in ons leven meemaken, zowel klein als groot. Ik heb een zuster zien lijden aan een kwellende ziekte en haar leven hing aan een zijden draadje, en toch bleef ze vol geloof in God en wenste ze haar leven en dood in handen van God te leggen. Uiteindelijk werd ze getuige van Gods daden en nam haar ziekte op wonderbaarlijke wijze af. Tijdens dit proces nam het geloof van de zuster in God toe en kreeg ze op een meer praktische manier waardering voor Gods almacht en soevereiniteit. Als alles voorspoedig verloopt in de carrière van sommige broeders en zusters danken ze God voor Zijn zegeningen. Maar als hun zaken moeizaam gaan en er te weinig geld is in hun gezin, komen de klachten in hun hart op en geven ze God de schuld van het niet gezegend worden. Maar daarna realiseren ze zich door de openbaring van Gods woorden dat hun geloof in God niet meer is dan een onderhandelen met God en dat ze God beschouwen als een ‘hoorn des overvloed’. Ze krijgen door dat er verkeerde motieven zitten achter hun geloof in God, corrigeren daarom hun verkeerde percepties van geloof en nemen hun juiste plek in als geschapen wezens. Als mensen dingen met het juiste motief beleven, gaat niet alleen hun leven beter, maar beginnen hun zaken ook weer te lopen. … Als broeders en zusters deze beproevingen meemaken, lijdt hun vlees zeer, in verschillende gradaties, maar verkrijgen ze iets wat nog waardevoller is: Ze begrijpen meer en meer van Gods wil om de mensheid te redden, hun kennis van God wordt echter en ze krijgen meer waarheden. Daarom kan er gesteld worden dat beproevingen een andere manier van God is om ons christenen te zegenen en de weg is die doorlopen moet worden om ons leven te laten groeien en Gods lof te verkrijgen.
Aangezien beproevingen zo van nut zijn voor iedere christen, wat klagen we dan nog als beproevingen en verdrukkingen ons ten deel vallen? Mijn vrienden, zijn jullie het daar niet mee eens?
Lees meer:
Door Gods woorden was ik genezen van een levensbedreigende ziekte
Gebed voor hulp van God: mijn late stadium darmkanker is gemakkelijk genezen
Sommige bijbelteksten zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap.